جراحی منیسک های زانو

سلام به همراهان عزیز؛ امیدوارم که سلامت باشید. در این مقاله قراره درمورد جراحی منیسک های زانو صحبت کنیم و ببینیم که در چه شرایطی منیسک باید جراحی بشه، انواع جراحی های منیسک به چه صورت هست و فیزیوتراپی بعد از جراحی اون به چه نحو انجام میشه.ضمنا اگر درمورد منیسک های زانو اطلاعات زیادی ندارین میتونین به مقالات قبلی ما در سایت مراجعه کنین و کاملا با ساختارهای موجود در مفصل زانو و عملکردشون از جمله منیسک آَشنایی پیدا کنین.

به طور خلاصه در هر زانو، دو منیسک وجود داره؛ منیسک داخلی و منیسک خارجی.هر دوی این منیسک ها یک شاخ خلفی و یک شاخ قدامی و یک بدنه اصلی دارند.این دو منیسک به  عضلات و رباط ها و کپسول مفصلی زانو اتصال دارند.اتصالات منیسک داخلی کمتر از منیسک خارجی هست و این موضوع باعث تحرک کمتر منیسک داخلی نسبت به منیسک خارجی میشود؛ در نتیجه منیسک داخلی به دلیل تحرک کمتر، بیشتر تحت تاثیر ضایعات و آسیب های تروماتیک قرار دارد اما منیسک خارجی چون آزادی حرکتی دارد، امکان صدمه ی کمتری دارد.در تصویر زیر میتونید منیسک های داخلی و خارجی زانو رو مشاهده کنین؛ منیسک داخلی به شکل حرف C هست و منیسک خارجی به صورت یک دایره ی تقریبا کامل.

کلیات منیسک ها

• باعث افزایش تطابق سطوح مفصل زانو میشوند.
• اصطکاک و ساییدگی سطوح مفصلی را کاهش میدهند.
• با توزیع یکنواخت مایع مفصلی، به تغذیه غضروف مفصلی کمک میکند.
• از مهم ترین کارکردهای منیسک ها این است که نیروهای وارده بر غضروف مفصلی را جذب کرده و کاهش میدهند.
• حرکات مفصلی را بهبود می بخشند.
• اگر منیسک ها برداشته شوند، نیروی وارده بر مفصل حدود 2 تا 5 برابر افزایش می یابد و باعث تخریب غضروف مفصلی میشود.همچنین فاصله مفصلی کاهش یافته و فشار وارد بر غضروف مفصل بیشتر میشود.

وقتی زانو حرکت میکنه، منیسک ها بر اساس حرکتی که استخوان ران انجام میده، حرکت میکنند.اگر نتوانند از این حرکت تبعیت کنند، بین برجستگی های استخوان ران گیر کرده و پاره میشوند.اکثر پارگی ها در شاخ خلفی منیسک داخلی رخ میدهد.آسیب منیسک در ورزشکاران شایع هست و میتواند در هر بخشی از منیسک بروز کند.

اگر در حالت خم بودن یا صاف بودن زانو، استرس های چرخشی نامناسبی به منیسک ها وارد شود، منجر به پارگی آنها میگردد.همچنین اگر زانوها در حالت تحمل وزن به میزان زیادی خم شوند، احتمال آسیب به منیسک افزایش می یابد.اتفاقی که غالبا در ورزشکاران به پارگی منیسک می انجامد، آن است که زانو از حالتی که به طور کامل خم است، به یک باره کاملا صاف شود و ساق پا به داخل بچرخد.

دردی که بیمار در صورت پارگی منیسک احساس میکنه، عمقی بوده و احساس فروریخته شدن در مفصل زانوی بیمار ایجاد میشه و درد در خط مفصلی زانو وجود داره.احتمال این وجود داره که زانوی بیمار اصطلاحا خالی کنه.ممکن است راه رفتن بیمار بعد از آُسیب به نحوی باشد که زانوها خم بوده و فقط انگشتان در تماس با زمین باشند.انواع آسیب منیسک رو میتونین در تصویر زیر ببینین.

آسیب منیسک ها

درمان غیرجراحی کمتر موفقیت آمیز بوده و در اکثر موارد نیاز به جراحی احساس میشود.درصورتی که پارگی منیسک مزمن باشد، درمان حمایتی توسط فیزیوتراپی انجام میشود که تقویت عضلانی و تشویق بیمار به فعالیت از جمله اقدامات انجام شده میباشد.

فیزیوتراپیست آموزشهای لازم رو قبل از جراحی به بیمار ارائه میدهد.لازم هست که تقویت عضله ی چهارسر ران برای افزایش کیفیت زندگی بعد از جراحی انجام بشه.این کار با استفاده از تمریناتی که فیزیوتراپیست تعیین میکنه و تحریکات الکتریکی انجام میشه.

تمام پارگی های منیسک به جراحی نیاز ندارند؛ ویژگی های آسیب و ویژگی های بیمار نقش مهمی در تصمیم گیری برای نوع درمان (جراحی-غیرجراحی) ایفا میکنند.برخی از پارگی ها که مشخصه های خاصی داشته باشند مثلا منطقه خاصی از منیسک آسیب دیده باشد، پارگی عمود باشد یا گستردگی آسیب زیاد باشد با جراحی منیسک های زانو درمان میشوند.

انواع جراحی هایی که میتوان برای یک منیسک آسیب دیده انجام داد عبارتند از: ترمیم منیسک (meniscal repair)  و برداشتن منیسک (meniscectomy).جراحی ترمیم منیسک زمانی انجام میشه که اندازه پارگی حدود 1 تا 22 سانتی متر باشه و محل پارگی در مجاورت رگ های خونی باشه و احتمال بهبودی بالا باشه.بعد از این جراحی منیسک های زانو، لازم هست که بیمار بی حرکت بشه تا بهبودی بعد از 6 ماه صورت بگیره.منیسکتومی یا برداشتن منیسک، بسته به میزان پارگی میتواند جزئی یا کلی باشد.منیسکتومی جزئی به این شکل است که تنها لبه ی پاره شده ی منیسک برداشته میشود؛ این نوع جراحی در صورتی که پارگی در قسمتی از منیسک باشد که روند بهبودی ضعیفی دارد انجام میشود.منیسکتومی کلی یا کامل به این صورت است که منیسک زانو را به طور کامل برداشته و جدا میکنند؛ درصورتی که پارگی منیسک با هیچ روش دیگری درمان نشود از این روش استفاده میشود.

انواع تکنیک هایی که جراح از آنها استفاده میکنه به شرح زیر هست که خیلی مختصر و جزئی توضیح اون رو هم میخونیم:

کپسول مفصلی باز شده و جراح به قسمت خلفی منیسک ها دسترسی پیدا میکند و به ترمیم قسمت پاره شده میپردازد. امروزه کمتر از این تکنیک استفاده میشود.

نخ بخیه های قابل جذب یا غیر قابل جذب از داخل زانو گذرانده شده و به اطراف کپسول مفصلی برده میشوند و گره زده میشوند.این تکنیک نتایج درمانی خوبی به همراه داره.

یک سوزن از ناحیه پاره شده گذرانده میشود و نخ بخیه را به داخل فرستاده و گره میزند و چندبار تکرار میشود.

در پارگی های شدید استفاده میشود و به این شکل است که ابزار پیشرفته و متنوعی که قابل جذب توسط بدن هستند، به منیسک وصل شده و توانایی حرکت منیسک را افزایش میدهند.این روش زمان جراحی را کاهش داده و ریسک آسیب عصبی کمتری نسبت به روش های قبلی دارد.

استفاده از بیوفیدبک در کلینیکهای فیزیوتراپی، به بیمارانی که تحت جراحی منیسک قرار گرفته اند کمک میکند که کنترل بهتری بر عضلات خود داشته باشند. در فیزیوتراپی زانو برای کاهش درد و التهاب از یخ و مدالیته‌هایی مثل TENS استفاده میشود.تمرین درمانی ای که بعد از جراحی منیسک های زانو انجام میشه شامل حرکات ایزومتریک عضله چهارسر و تمرینات تقویتی سایر عضلات اندام تحتانی هست.تمرینات با دوچرخه، طناب زنی، پریدن و سایر تمرینات عملکردی بعد از کسب قدرت کامل توسط بیمار انجام میشوند.

امیدوارم این مطلب تونسته باشه اطلاعاتتون رو درمورد منیسک‌های زانو و روشهای درمان پارگی اونها افزایش بده.اگر درمورد اعضای دیگر بدن و بیماری‌ها و درمانهای مربوط به اونها براتون سوال پیش اومده میتونین با سرچ کردن مطلب مدنظرتون، مقاله ی مربوط رو در سایت پیدا کنین.اگر نظر و یا پرسشی درمورد این مقاله دارین خوشحال میشیم که در قسمت نظرات با ما در میون بذارین.